Witam Was kochane Dzieci i zapraszam do pracy.

Dziś kolejne zajęcia związane z dbaniem o przyrodę.

Temat dzisiejszego dnia:  Ochroń przyrodę.

 

1.Na powitanie rozgrzewka z Fruzią

https://www.youtube.com/watch?v=3ucDVAsz_C0

 

2. Karta pracy, cz. 4, s. 18.

Łączenie śmieci z odpowiednimi pojemnikami. Rysowanie butelek i słoików po śladach.

Wyjaśnienie znaczenia słowa recykling.

 

3. Karta pracy, cz. 4, s. 19.

Olek i Ada zakładają hodowlę hiacyntów. Oglądanie rysunków Ady i ich rozszyfrowywanie.

Dzieci podają, jakie czynności należy wykonać:

− przygotować doniczkę z ziemią,

− włożyć do doniczki cebulkę hiacynta,

− podlać roślinę i umieścić w słonecznym miejscu,

− podlewać hiacynta co kilka dni.

Uzupełnianie rysunków tulipana według wzoru.

4. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Lis i lornetka.

Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Lis i lornetka.

Książka (s. 66–69) dla każdego dziecka.

N. czyta opowiadanie, a dzieci oglądają ilustracje.

Przedszkolaki bardzo lubią wycieczki. Odwiedziły już zoo, ogród botaniczny i Muzeum Lalek. Tym razem grupa Ady wybrała się do lasu na lekcję przyrody,  bo nauka w terenie jest znacznie ciekawsza niż zwykłe opowieści. Dzieci koniecznie chciały obejrzeć paśniki dla zwierząt.

W świecie zwierząt nastąpiło wielkie poruszenie.

– Schowajcie się! – krzyknął płochliwy zając. – Idą tu małe człowieki!

– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – poprawiła go łania, spokojnie przeżuwając młode pędy drzew iglastych.

– Na pewno zaatakują kijkami nasze mrowiska! – pisnęły przerażone mrówki. – Kiedyś wielki dwunożny człowiek podeptał nasze całe królestwo!

– Pobiegnę wywęszyć, jakie mają zamiary – oznajmił lis i ruszył przed siebie, wymachując puszystą kitą.

– Boimy się hałasu – pisnęły zajączki, tuląc się do uszatej mamy.

– Tydzień temu ludzkie istoty zostawiły w lesie pełno śmieci: puszki, sreberka po czekoladzie i butelki! – krzyknął oburzony borsuk. – Chyba nie wiedzą, że kiedy słońce rozgrzeje zbyt mocno szklaną butelkę, to może wywołać pożar lasu!

– To straszne! – oburzyła się wiewiórka. – Zaraz przygotuję pociski z orzechów i będę nimi rzucać. Pac! Pac!

W tej samej chwili zza drzew wyłonił się jeleń i dostojnym krokiem zbliżył się do paśnika.

– Witam państwa – przywitał się. – Słyszałem, że boicie się ludzi. Powiem wam, że bać się

należy myśliwych, którzy mają strzelby, ale nie ludzkich dzieci, bo one mają dobre serca.

– Tiuu, tiuu! My znamy te maluchy! – odezwały się ptaki. – Zimą sypią dla nas ziarenka i szykują słoninkę w karmnikach, żebyśmy nie zamarzły z głodu.

Nadbiegł zziajany lis i, łapiąc oddech, wysapał:

– Kochani, nie ma się czego bać! Te człowieki to bardzo miłe stworzenia.

– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – po raz drugi odezwała się łania.

– No dobrze, ludzie. Duże stworzenie w spódnicy mówiło do nich „moje kochane przedszkolaki” czy jakoś tak… Urządzili sobie piknik na polanie, a potem posprzątali wszystkie śmieci.

Na trawie nie został ani jeden papierek po kanapkach, ciastkach i cukierkach. Wszystkie butelki po sokach i pudełeczka po jogurtach wyrzuciły na parkingu do wielkiego kosza na śmieci.

– A nie krzyczały? – szepnęły wciąż wystraszone zajączki.

– Ależ skąd! One dobrze wiedziały, że w lesie trzeba być cicho, żeby nas nie płoszyć.

– O! To znaczy, że szanują nas i las – powiedziała do rymu pani zającowa.

– Szanować las najwyższy czas! – odpowiedziały chorem zwierzęta.

Tego dnia dzieci wróciły z wycieczki bardzo zadowolone. Nauczycielka pochwaliła wszystkie za to, że w lesie zachowywały się tak, jak należy: nie hałasowały, nie niszczyły mrowisk i norek, nie zrywały żadnych roślin bez zgody pani i pięknie posprzątały po zakończonym pikniku.

– A może narysujecie to, co najbardziej zapamiętaliście z dzisiejszej wycieczki? Zrobimy wystawę o lesie.

– Tak! Chcemy!

– Ja namaluję wiewiórkę – ucieszyła się Zuzia.

– I ptaszki.

– A ja narysuję mech – postanowił Jacek.

Pani rozdała dzieciom kartki, kredki i farby. Sama też postanowiła coś namalować. Powstały prawdziwe dzieła sztuki: drzewa iglaste oświetlone słońcem, wiewiórka, ślady kopytek, zielona polana i ptaszki na gałęziach. Jacek namalował czarną plamę i oznajmił wszystkim, że to jest nora niedźwiedzia. Ada narysowała lisa trzymającego w łapkach jakiś dziwny przedmiot.

– Co to jest? – zapytała Kasia.

– To jest lis – odpowiedziała Ada, chociaż uznała, że bardziej przypomina psa niż lisa.

– A co on trzyma?

– Lornetkę – odpowiedziała Ada.

– Lornetkę? Przecież lisy nie używają lornetek – stwierdził Piotrek. – Nie widziałem tam żadnego lisa.

– A ja widziałam – odparła Ada. – Cały czas nas podglądał!

– Naprawdę?

– Naprawdę. Ciągle nas obserwował, a zza drzewa wystawała jego ruda kita.

– To dlaczego nam nie powiedziałaś?

– Nie chciałam go spłoszyć. Widocznie sprawdzał, czy umiemy się dobrze zachować w lesie.

– Pewnie, że umiemy! – stwierdził Piotrek.

Nauczycielka zebrała wszystkie obrazki i przyczepiła je do specjalnej tablicy.

– Jaki tytuł nadamy naszej wystawie? – zapytała dzieci.

Było wiele propozycji, ale najbardziej spodobał się wszystkim pomysł Ady: „Czas szanować las”. Jednak największe zdziwienie wywołał rysunek nauczycielki.

– Dlaczego pani powiesiła pustą kartkę? – zdziwiły się dzieci.

– Ona nie jest pusta – uśmiechnęła się tajemniczo pani.

– Przecież pani nic nie narysowała…

– Narysowałam w wyobraźni. Moj rysunek przedstawia leśną ciszę. Oj, nasza pani zawsze nas czymś zaskoczy!

 

5. Rozmowa na temat opowiadania.

− Jak zwierzęta przyjęły obecność dzieci w lesie?

− Dlaczego zwierzęta bały się dzieci?

− Co powiedziały o dzieciach zwierzęta, które je obserwowały: jeleń, ptaki, lis?

− Co zrobiły dzieci po powrocie do przedszkola?

− Kogo narysowała Ada? Dlaczego?

− Co narysowała pani? Co przedstawiał jej rysunek?

 

 6. Zabawa skoczna „Przeprawa przez rzekę”

Potrzebne będą: taśma papierowa lub skakanki, wycięte kółka z papieru

Przebieg zabawy: W pomieszczeniu robimy miejsce na podłodze, zaznaczamy liniami rzekę (używamy skakanek lub taśmy) w miarę możliwości staramy się zrobić jak najszerszą rzekę. Na rzece układamy kamienie (krążki lub wycięte kółka z papieru) w takiej odległości, aby można było przeskoczyć z jednego kamienia na drugi. Przeprawa na drugi brzeg odbywa się za pomocą skoków obunóż tam i z powrotem.

 

7. Zabawa ruchowa z elementami celowania „Wrzucamy śmieci do kosza”

(zapraszamy wszystkich domowników) - (potrzebna nam będzie gazeta, kosz/pudełko po butach lub pojemnik)

Dzieci z kartki gazety robią kule, ściskając ją najpierw prawa ręką (pokazuje rodzic), a potem –lewą ręką. Rodzic ustawia kosz w określonej odległości od dzieci (zaznacza paskiem wyciętym z gazety) . Dziecko, rodzic kolejno rzucają kulkami z gazety do kosza. Kto nie trafi, powtarza rzut.

Kolejny etap zabawy to segregowanie śmieci- po skończonej zabawie dziecko czeka jeszcze jedno ważne zadanie: zużytą podczas zabawy makulaturę będzie musiało umieścić w odpowiednim miejscu, znajdującym się w domu, w wyznaczonym do segregacji śmieci- makulatury.

 

8. Zabawa „Dokończ zdanie”

Rodzic wypowiada początek zdania, a dziecko za każdym razem próbuje podać jego inne zakończenie.

• Dbać o przyrodę to znaczy…….. (nie zrywać roślin)
• Dbać o przyrodę to znaczy…….. (nie deptać trawników)
• Dbać o przyrodę to znaczy……..(oszczędzać wodę) Itd.

 

 

9. Obejrzyjcie bajkę Rodzina Trelików „Śmieci”

https://www.youtube.com/watch?v=3B5JRCqt8HU

 

Dla wszystkich chętnych dzieci:

 

Już w sobotę 2 maja obchodzimy Święto Flagi, w związku z tym zachęcam wszystkie dzieci do wykonania biało-czerwonej FLAGI dowolną techniką (kredki, farby, flamastry, bibułka itd.) Zdjęcia można przesyłać przez cały tydzień;-)

 

Miłej pracy! Pozdrawiam serdecznie Ciocia Asia;-)