Witam Was kochane Dzieci i zapraszam do pracy.

Dziś zajęcia związane z łąką w maju.

Temat dzisiejszego dnia: Barwa ochronna  

 

1. Dzieci określają, w jakim środowisku żyją zwierzęta  i nazywają je.

 

2. Karta pracy, cz. 4, s. 36−37.

Oglądanie obrazka. Określanie, co dzieje się na łące w maju. Oglądanie zdjęć zwierząt, nazywanie ich.

3. Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby „Zabawa w chowanego”.

Książka (s. 74–77) dla każdego dziecka.

Przedstawienie bohaterów opowiadania: żaby, biedronki, konika polnego, motyla cytrynka:

 • podział nazw bohaterów opowiadania na sylaby;

 • podział nazw: żaba, motyl na głoski.

 

Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa i stokrotki o biało-żółtych kwiatach. I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów i zielonych roślin. Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego. 

– Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła.

 – Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie.

Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza!

 Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód. Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych  tak samo zielone jak żabka.

 „To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny. O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami!

Biedronka rozpostarła małe skrzydełka. – Mam cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami! Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia.

– I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny.

 „Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego.

– Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała. Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę.

 – Jest! Widzę cię, motylku! Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem? Z pewnością nie. – Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele tak z nią postąpili.

 – Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące. Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego pośród zielonej trawy. Niełatwo też wypatrzyć  żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści.

– To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny.

– Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów. – Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się dobrze.

Żabka i konik polny też. Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni. Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka. Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki, żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki. Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu.

– Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych spodniach dziewczynki i... znikła. A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?

 

4. Rozmowa na temat opowiadania. R. pyta:

 − W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?

 − Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?                                

− Co to jest barwa ochronna?

 

Ubarwienie ochronne czy maskujące polega na upodobnieniu się barwą ciała do środowiska życia danego zwierzęcia. Ubarwienie ochronne jest rozpowszechnione wśród zwierząt, takich jak niedźwiedź polarny, pasikonik, rzekotka drzewna.

 

 

5. Rozwiązywanie zagadek Bożeny Formy Mieszkańcy łąki.

Wiosną i latem się pojawia,

 kiedy ranek nastaje

 jej kropelki są na kwiatkach,

 listkach i na trawie. (rosa)

 

Na niebie jej barwy pięknie się mienią,

 jak most ogromny łączy niebo z ziemią. (tęcza)

 

Błyszczący na jej plecach płaszczyk czerwony,

czarnymi kropkami pięknie ozdobiony. (biedronka)

 

Rozciąga policzki jak woreczki małe.

Zimowe zapasy przenosi w nich całe.

Na czas mroźnej zimy, gromadzi je w norze.

Ma miłe futerko, znacie go może? (chomik)

 

Ma barwne skrzydła,

 fruwa nad łąką i bardzo lubi,

 gdy świeci słonko. (motyl)

 

Jak się ten owad nazywa?

 Przez cały dzień pracuje.

Na plecach nosi ciężary,

 kopiec wielki buduje.  (mrówka)

 

6.  Zabawa rytmiczno-artykulacyjna z wykorzystaniem wiersza Teresy Fiutowskiej „Żabie łapki”.

Dzieci dobierają się parami z rodzeństwem lub rodzicem, stają naprzeciwko siebie i powtarzają tekst, ilustrując go ruchem.   

               

 

7. Zabawa ruchowa Żabie zabawy.

Na hasło Żabki skaczą, dzieci naśladują żabie skoki.

Na hasło Żabki pływają, wykonują siad klęczny, chowają głowę w ramionach, pochylają się do przodu.

 

8. Słuchanie piosenki: „Bal na łące”

 https://www.youtube.com/watch?v=VL-IW-Xy0Jo

 

9. Oglądanie filmu o cyklu rozwojowym motyla. https://ciekawe.org/2015/09/26/magia-natury-przemiana-z-poczwarki-w-motyla/

10. Karta pracy, cz. 4, s. 38.

Słuchanie opowiadania N. o cyklu rozwojowym motyla. Numerowanie kolejnych obrazków za pomocą kropek (lub liczb). Oglądanie zdjęć motyli. Słuchanie ich nazw. Opowiadanie o najciekawszym motylu.

 

11. Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 74.

Odszukiwanie na obrazku ukrytych zwierząt, nazywanie ich. Kolorowanie rysunku.

                         

Dla chętnych:

Majowa łąka – praca plastyczna.

Dla każdego dziecka: wyprawka, karta 23, nożyczki, klej.

Wycinanie z karty pasa w kolorze zielonym. Składanie pasa według instrukcji.

Przyklejanie wiosennych kwiatów-naklejek według instrukcji (od największych do najmniejszych).

 

Miłej pracy! Pozdrawiam serdecznie Ciocia Asia;-)