Aleksandra Błaszczyk

        • „Z życia małej, pożytecznej pszczółki”

          https://www.youtube.com/watch?v=uKgNWASnXq4


          Zagadka:

          „Pasiasty muzykant gdzieś na łące bzyka.

          Latem lata, ile sił.

          Zbiera z kwiatów złoty pył.

          Jest pracowita, a cały jej trud,

          z pewnością docenisz, jeśli lubisz miód.”

           

          Czy wiecie, jakie jest rozwiązanie zagadki? Na jakiej podstawie odgadliście, że chodzi o pszczołę? Czy pszczoła jest zwierzęciem, którego należy się bać?

           

           


          ·       Dz. oglądają obrazki. Czytają wyrazy, głoskują lub wyróżniają pierwszą i ostatnią głoskę.


          ·      Historyjka obrazkowa: Dz. wypowiadają się zdaniami nt. obrazków

           

          Zbigniew Wodecki - Pszczółka Maja https://www.youtub e.com/watch?v=eBMxaOeREH  



          Wybierz kilka słów, które pojawią się dotychczas w trakcie zajęć i poproś dzieci, by je powtórzyły i podzieliły na sylaby (to zadanie możesz wykonywać w różnych częściach warsztatu, gdy pojawi się jakiś nowy wyraz. Pozwoli to dzieciom na łatwiejsze zapamiętanie go).

           

          R. poproś dzieci, by usiadły,  przeczytaj jeśli chcesz w wolnej chwili:

          „Bajkę o pszczołach i Matce Naturze” z podkładem muzycznym: https://www.youtube.com/watch?v=EFJ7kDva7JE

           

          Dawno, dawno temu pszczele rodziny mieszkały w lasach, w starych, dziuplastych drzewach. Od wiosny aż do jesieni pszczoły codziennie pracowały. Szukały kwiatów, a gdy je znajdowały, spijały ich nektar i zbierały pyłek. Nadmiar tego, co udało im się zebrać, przerabiały na miód. Przez całą zimę, gdy cała przyroda przykryta była śniegiem, pszczoły nie opuszczały swego gniazda, a przetrwać mogły dzięki zapasowi miodu, którym się odżywiały.

          Zdarzyło się jednak, że ludzie zauważyli, że pszczoły gromadzą w swoich dziuplach pyszny, słodki miód i zaczęli go im wykradać. Pszczoły nie mogły bronić się przed ludźmi, ani ich w żaden sposób przestraszyć, bo w tych dawnych czasach nie miały żądeł i były całkiem bezbronnymi owadami. Niestety, wskutek tego, co robili pszczołom ludzie, zdarzało się, że pozbawione zapasu pokarmu pszczoły musiały głodować, a niektóre nawet umierały zimą z głodu.

          Z roku na rok sytuacja była coraz gorsza. Pomimo, że pszczoły pracowicie zbierały pyłek i nektar i produkowały tak dużo miodu, jak tylko mogły, ludzie ciągle okradali je i coraz więcej pszczelich rodzin zamierało.

          W jednej dziupli, w pszczelej rodzinie mieszkała sobie mała pszczółka. Miała na imię Apisa. Była pracowita, podobnie jak inne pszczoły, ale bardzo martwiła się, że nawet jeśli pszczoły z jej rodziny zmagazynują dużo miodu na zimę, to przyjdą ludzie i go zabiorą, a ją i jej krewnych będzie czekał głód, a może nawet śmierć. Słyszała już, że zdarzało się to w innych pszczelich rodzinach.

          Z dnia na dzień Apisa była coraz smutniejsza i markotna, aż w końcu zauważyła to pszczela Królowa. Wezwała ją do siebie i zapytała o przyczynę zmartwienia. Gdy Apisa wyjaśniła, co tak bardzo ją trapi, Królowa westchnęła i smutno powiedziała:

           - Niestety, obawiam się, że nic nie możemy zrobić. Jeśli przyjdą ukraść nasz miód, to nie będziemy miały jak się bronić. Oni o tym wiedzą i wcale się nas nie boją. Ale może będziemy miały szczęście i ludzie nie wypatrzą naszego gniazda w dziupli, i nie zabiorą naszego miodu. To nasza jedyna nadzieja.

          - Ale Królowo – odezwała się Apisa – a jeśli jednak ludzie znajdą nasze gniazdo? Czy na pewno nic nie możemy zrobić? Nie ma jakiegoś sposobu, byśmy mogły bronić naszego miodu? – dopytywała Apisa.

          Królowa ponownie westchnęła i odparła: - Ja nie znam takiego sposobu i nie jestem w stanie nic zrobić. Ale… - Królowa zawahała się, ale kontynuowała – być może Matka Natura mogłaby nam jakoś pomóc. Jednak droga do niej jest bardzo długa i pełna niebezpieczeństw. Nie mogę narażać żadnej pszczoły na takie ryzyko.

          - Ależ Królowo! Ja polecę! – zawołała Apisa – Umiem bardzo szybko lecieć, jestem mała, więc nikt mnie nawet nie zauważy. Dam sobie radę. Polecę do Matki Natury po pomoc! – upierała się dzielna pszczółka.

          Królowa długo nie zgadzała się na pomysł Apisy, jednak ta była bardzo uparta i ciągle prosiła o zgodę. W końcu Królowa uległa jej prośbie i zgodziła się, a Apisa wyruszyła w podróż.

          Leciała bardzo, bardzo długo. Dotarła do miejsc, w których nie była nigdy wcześniej. Była coraz bardziej zmęczona i gdy już traciła nadzieję, że uda jej się dolecieć do celu, ujrzała domek Matki Natury i po chwili była na miejscu.

          Matka Natura była nieco zaskoczona niespodziewanymi odwiedzinami pszczółki, ale była bardzo miła. Zaprosiła Apisę do swojego domku i poczęstowała pysznymi owocami. Zaciekawiona zapytała o cel wizyty i uważnie wysłuchała, jakie obawy mają pszczoły. Gdy pszczoła skończyła swą opowieść, Matka Natura powiedziała:

           - Może uda mi się wam pomóc. Dam Ci magiczną różdżkę, która sprawi, że na końcu waszych ciał wyrosną ostre żądła. Będziecie mogły się nimi bronić, jeśli ktoś was zaatakuje. Ale uważajcie, bo użądlić będziecie mogły tylko jeden raz w życiu, a potem umrzecie. Nie żądlcie więc bez potrzeby. Wybierzcie najsilniejsze i najodważniejsze spośród was, niech one będą żołnierzami, broniącymi całej rodziny w razie niebezpieczeństwa. Mam nadzieję, że taka zmiana spowoduje, że ludzie przestaną kraść wasz miód, mają przecież tyle innego jedzenia!

          Apisa podziękowała, wzięła różdżkę, pożegnała się z Matką Naturą i ruszyła w drogę powrotną do swojego gniazda.

          Gdy wróciła, po kolei dotykała każdą pszczołę magiczną różyczką i każdej wyrastało żądło. Apisa dokładnie przekazała wszystkim pszczołom informację o tym, że skorzystać z żądła mogą tylko raz w życiu, a wszystkie pszczoły zgodziły się, że nie będą nikogo żądlić bez potrzeby, a jedynie wtedy, gdy będą musiały bronić swojego gniazda, Królowej i miodu.

          I tak się pewnego dnia zdarzyło, że ludzie przyszli do pszczelego gniazda i chcieli ukraść pszczołom miód. Byli bardzo zaskoczeni gdy pszczoły zaczęły się bronić żądląc ich boleśnie i bardzo szybko uciekli. Wiele pszczół tego dnia poniosło bohaterską śmierć w obronie miodu, ale zapas na zimę został uratowany i pszczoły miały co jeść aż do wiosny.

          Jednak ludzie ciągle pamiętali smak pysznego, słodkiego miodu i zastanawiali się, czy mogliby go jakoś uzyskać. To, co sami wyprodukowali, nawet nie przypominało prawdziwego miodu.

          Wiosną, gdy kwiaty i drzewa w ogrodach zakwitły, ludzie zbudowali więc małe, drewniane domki – ule. Zaprosili pszczoły, by się tam wprowadziły, a pszczoły chętnie to zrobiły, bo wokół uli było mnóstwo kwiatów, gdzie mogły zbierać nektar i pyłek. Ludzie pilnowali uli i mieszkających w nich pszczół, dbali, by wokół nie brakowało kwiatów i by pszczołom nie działa się krzywda.

          W zamian za to pszczoły pozwalały ludziom wziąć część swojego miodu tak, by im nie zabrakło pokarmu przez zimę, ale by i ludzie mogli go trochę zjeść.

          Następnie, podczas dyskusji, poszukaj z dziećmi odpowiedzi na pytania:

          • czy pszczoły żądlą dla zabawy lub ze złośliwości?

          • czy pszczoła może użądlić wiele razy?

          • co dzieje się z pszczołą, gdy użądli?

          • w jakich sytuacjach pszczoła może użądlić?

          • co pszczoły zbierają w kwiatach i w jakim celu?

          Pszczoły nie żądlą bez potrzeby, bo po użądleniu, gdy stracą swe żądło, umierają. Niebezpieczne mogą być wtedy, gdy się czegoś boją, poczują się zagrożone lub zaatakowane.

          Dlatego też, jeśli zobaczymy pszczołę zbierającą pokarm z kwiatów, nie należy panikować. Owad raczej nie zwróci na nas uwagi, jeśli nie będziemy go próbowali łapać czy odganiać.

          Jeśli znajdziemy się w pobliży uli nie należy do nich zbyt blisko podchodzić. Ul to dom pszczół i jeśli podejdziemy do niego, to mogą potraktować nas jak zagrożenie i użądlić. Natomiast jeśli pszczoła wleci do mieszkania, najlepiej szeroko otworzyć okno i poczekać, aż sama wyleci. Nie należy biegać, piszczeć, czy atakować owada.


          Następnie pokaż dzieciom zdjęcia trzmiela, osy i szerszenia.

          Wytłumacz im, że oprócz pszczoły są również inne pasiaste owady i niektóre z nich mogą być niebezpieczne. O ile trzmiel jest raczej łagodny, to spotkanie z osą czy szerszeniem może być bardziej niebezpieczne. Są to owady, które mogą być agresywne, zwłaszcza jeśli jesteśmy w pobliżu ich gniazda lub jeśli odganiamy je od jedzenia (np. słodkich owoców, napojów). Dlatego latem trzeba uważać jeśli chcemy jeść na dworze owoc czy słodycze lub pijemy napoje (osy mogą wchodzić do butelek ze słodkimi napojami, trzeba uważać, by nie wypić ich razem z napojem).

          Teraz pokaż dzieciom zdjęcie bzyga.

          Zapytaj, czy przypomina pokazane wcześniej owady. Wytłumacz im, że pomimo podobnego wyglądu bzyg jest niegroźną muchą, która nie ma nawet żądła. Naucz dzieci słowa kamuflaż i wyjaśnij, co ono oznacza. Wytłumacz, że wygląd bzyga to kamuflaż – przebranie. Choć jest zupełnie niegroźny, to dzięki paskom inne zwierzęta myślą, że jest groźny i może użądlić. Dzięki temu bzyg jest bezpieczny, bo nie jest atakowany (drapieżnik, który miał już do czynienia z pszczołą, osą czy szerszeniem na pewno pamięta to bolesne zdarzenie i unika wszystkich pasiastych owadów).

          Czas na zabawę:

          1)   https://www.youtube.com/watch?v=UG-WU0ZbgK8

           

          2)  Opowiedz dzieciom, że owady takie jak pszczoły i trzmiele od zawsze fascynowały ludzi, nawet malarzy i kompozytorów. Dzieci wysłuchają teraz utworu, dla którego inspiracją były właśnie trzmiele. Trzmiel, gdy leci, głośno bzyczy. W zależności od tempa lotu i odległości, z jakiej go słyszymy, dźwięk może być różny.

          Odtwórz dzieciom utwór „Lot trzmiela” rosyjskiego kompozytora Nikołaja Rimskiego-Korsakowa.

          https://www.youtube.com/watch?v=ucrKUO9FVfY

          Teraz poproś dzieci by wstały i zamieniły się w trzmiele – machały rączkami jak skrzydełkami, głośno buczały i latały.

          Trzmiele latają tylko wtedy, gdy gra muzyka („Lot trzmiela”), gdy muzyka ucichnie, trzmiele zatrzymują się w bezruchu (lub kucają i „zasypiają”).

          Kolejna zabawa jest bardzo podobna: trzmiele latają, gdy gra muzyka. Gdy wyłączysz muzykę powiedz głośno nazwę jakiegoś koloru – trzmiele mają jak najszybciej znaleźć na sali coś, co ma taki kolor i szybciutko podbiec i dotknąć tej rzeczy.

          Praca plastyczna do wyboru:

          ·      kolorowanka:

          Pszczele ozdoby

          Potrzebne materiały: 

          • szablon pszczoły

          • arkusze papieru technicznego (lub innego grubszego papieru) • filc lub karton w kolorze żółtym, czarnym, białym, czerwonym • nożyczki • klej • kawałek wąskiej wstążki (nitki, sznurka) lub patyczki do szaszłyków

          Wykonanie:

          1. Z papieru technicznego wytnij kształt pszczoły: 2 x ciało i 2 x skrzydełka.

           2. Z żółtego filcu wytnij kształt ciała pszczoły – 2 razy, z białego filcu kształt skrzydeł – 4 razy, z czarnego filcu paski, małe czułki i oczy, z czerwonego – uśmiech.

          3. Na wycięte z papieru skrzydełka naklej (po obu stronach) wycięte kształty skrzydeł tak, by otrzymać skrzydła oklejone po obu stronach filcem.

          4. Do jednego z papierowych kształtów ciała pszczoły przyklej czułki i skrzydła oraz wklej wstążkę (od góry) lub patyczek (od dołu). Naklej drugi papierowy kształt ciała (skrzydła i czułki w środku, papierowe kształty ciała po obu stronach.

          5. Naklej wycięte z żółtego filcu ciała pszczoły (po obu stronach), następnie paski, oczy i uśmiech. Gdy klej wyschnie pszczoła jest gotowa do zawieszenia (wersja ze wstążką) lub zbicia w doniczce (wersja z patyczkiem).

          Wskazówki: • można wykonać pszczołę jednostronną, wówczas trzeba wyciąć tylko jeden kształt ciała pszczoły z papieru, a z filcu – jeden kształt ciała i 2 kształty skrzydełek.

           

          Jak działa kamuflaż 

          Przypomnij dzieciom czym jest kamuflaż w przypadku muchy bzyga, ale wytłumacz, że inne zwierzęta mogą kamuflować się inaczej.

          Podaj kilka przykładów znanych dzieciom, np. kameleon, Kameleon jemeński - cena, terrarium, hodowla - Maxandmrau.pl

          który przybiera kolor otoczenia, cętkowany gepard, który łatwo może ukryć się wśród traw afrykańskiej sawanny,

           patyczak,

          Patyczak annamski (rogaty, igielnik)

          którego nie tylko kolor, ale kształt ciała jest kamuflażem, upodabniającym tego owada do patyczka.

          Czy motyle mają kamuflaż?

          Motyle, choć są niegroźne, to nie upodabniają się do innych, groźnych zwierząt tak, jak robi to bzyg.

          Ich kamuflażem są kolory widoczne na ich skrzydłach. Gdy motyl siądzie wśród kolorowych kwiatów może być trudno go wypatrzeć.

           Inne mogą być szaro-brązowe, gdy siądą np. na pniu drzewa lub kamieniu stają się niemal niewidoczne.

          Motyl z talerzyka i rolki | Prace plastyczne na lato, Motyle ...Motyle z papierowych talerzyków i inne... - Przedszkolne ...Jak zrobić motyla z papieru? - YouTube

           


          https://www.youtube.com/watch?v=53dE4oz5efw film o pszczołach

          https://www.youtube.com/watch?v=y2N20H-Ck5A piosenka o pszczołach

           

          Pszczółka Maja - Nauka latania

          https://www.youtube.com/watch?v=rpFyQfnSMXY&list=PLKUGDED2WXPXrO_syYNVDgC5SCrleyZp3&index=2


          Degustacja : kanapeczki, wafelki, ciasteczka              z miodem, napoje.

          Mniam mniam!  Smacznego!

           

          Jestem  baaaaaaaardzo ciekawa:

          Jakiej najciekawszej rzeczy dowiedzieliście się podczas zajęć lub co najbardziej Wam się podobało?  Poproszę o zdjęcie lub filmik.

          Bzzzzzzzzzzzzzzzz

           Dziękuję za udział w zajęciachJ

            um magna.