Dzień 10, piątek

Temat dnia: Czas pożegnania

• Porządkowanie swoich półek indywidualnych – zabieranie prac do domu.

• Rozmowy indywidualne na temat kończącego się roku szkolnego.

• Czytanie tekstu na zakończenie przedszkola. Książka s. 96 

• Nadszedł czas pożegnania – montaż słowno-muzyczny na zakończenie roku szkolnego.

• Śpiewanie piosenki Przedszkola czas już minął

https://www.youtube.com/watch?v=8JYyc0eSl_c

• Recytowanie wiersza Agaty Widzowskiej Pożegnanie przedszkola.

Lato się śmieje, czas na wakacje!

Pa, pa, zabawki!

Żegnaj, przedszkole!

Zawsze będziemy o was pamiętać, stawiając krzywe literki w szkole.

Starszak potrafi: budować wieże, rozpoznać w książkach najdziksze zwierzę, układać puzzle, kroić warzywa, wie, że się pokłuć można w pokrzywach.

 

Zna pory roku, kierunki świata, wie, że na miotle nie da się latać, sam się ubiera, buty sznuruje, mówi: „przepraszam, proszę, dziękuję”.

 

Umie zadzwonić na pogotowie, wie, że się nie da chodzić na głowie, zasady ruchu zna doskonale i po ulicy nie biega wcale.

 

Lubi teatrzyk, śpiewa piosenki, wie, czym się różni słoń od sarenki, pieluch nie nosi ani śliniaka.

 

To są zalety dziecka starszaka. – Kwiatek dla pani. Cmok dla maluchów.

Trochę nam smutno… Pa, pa, przedszkole!

 

Lecz czy będziemy mogli tu wrócić, gdy nam się znudzi w tej nowej szkole…?

 

• Wręczenie dzieciom dyplomów ukończenia przedszkola.

• Pożegnanie dzieci przez dyrektora, panie z grupy.

• Dzielenie się wrażeniami na temat pożegnania. 

„Wakacje” („Nasz Teatrzyk” wyd. Nasza Księgarnia)

Na ulicach i placach zamieszanie od świtu.
Bo uciekły litery wszystkim dzieciom z zeszytów.

„W” – wybiegło za miasto,
Trzyma wędkę z wikliny.
Ze strumyka wyławia
płotki, leszcze i liny

„A” – zrobiło skakankę
z dwóch patyczków i sznurka.
Zamiast siedzieć w zeszycie,
skacze wkoło podwórka.

„K” – ma konia z patyka,
więc dosiadło konika.
Zawołało…
Wio, wiśta!

… i w ogrodzie już bryka!

„A” – chwyciło za ręce.
W drobną kaszkę się bawią,
jak dwa bąki się kręcą.

„C” – cichutko się śmieje.


„J” – gra w piłkę od rana,
z piłką goni po placach.

„E” – stanęło na głowie
i koziołki wywraca.

Już od świtu się bawią,
zamiast siedzieć w zeszycie!
Nie rozumiem, doprawdy,
z czego tak się cieszycie?

Przeczytajcie odpowiedź,
a przyznacie nam rację –
po co siedzieć w zeszycie,
skoro mamy…
Wakacje!!!

 

 

Życzę wspaniałych bezpiecznych wakacyjnych zabaw!

Do zobaczenia pierwszacy!