12.04.2021r.

    PONIEDZIAŁEK

Drodzy Rodzice,  Kochane Zajączki!

Zabawy w teatr wszechstronnie i intensywnie wpływają na rozwój dziecka w wieku przedszkolnym. Teatr jest dla dzieci rzeczywistością, w której wszystko może się zdarzyć, a odtwórca roli ma okazję realizować swoje marzenia, by stać się kimś innym. Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez różnego rodzaju zabawy teatralne przynosi wiele korzyści, rozwija ich wyobraźnię, doskonali mowę, rozwija płynność ruchów,
a także zwiększa poczucie własnej wartości. Dzieci poprzez ,,zabawy w teatr” doskonalą umiejętności zapamiętywania i  koncentrowania uwagi. 

W tym szczególnym czasie nie mieliśmy możliwości uczestniczenia w prawdziwym przedstawieniu teatralnym, jednak dzieci oglądały w przedszkolu przedstawienia online. Zapraszam do aktywnego udziału w naszych zajęciach w tym tygodniu J

Temat kompleksowy bieżącego tygodnia: Zabawa w teatr

Temat dnia:  Teatrzyk w przedszkolu

Zadania do wykonania na dziś: 

1. Zachęcam do obejrzenia krótkiego filmiku edukacyjnego wprowadzającego w tematykę naszego tygodniaJ

 

(22) Teatr - rodzaje teatru, lalki teatralne - YouTube

 

2. Jeśli obejrzeliście krótki filmik edukacyjny, spójrzcie teraz proszę na kilka obrazków związanych z teatrem, czy potraficie powiedzieć co się na nich znajduje?

 

 

 

3. Zachęcam do przeczytania dziecku opowiadania                      S. Karaszewskiego Bardzo ważna sprawa.

Celem opowiadania jest rozwijanie mowy dziecka.

 

Starszaki coraz częściej myślały o szkole. Powoli wyrastały z przedszkola, tak jak się wyrasta z przyciasnych butów czy kusego ubranka. Wyobrażały sobie, jak będzie w nowym miejscu.

–Jesteśmy już prawie uczniami–powiedziała Zosia.

–Zanim pożegnamy przedszkole, może warto pokazać młodszym kolegom, czego nauczyliśmy się tutaj.

I starszaki w porozumieniu z panią postanowiły przygotować teatrzyk. Dzieci przez wiele dni uczyły się swoich ról. Recytowały wierszyki, śpiewały piosenki i tańczyły różne tańce. Po kilku  próbach  starszaki  znały  swoje  role  na  pamięć.  Na  scenie  czuły  się  pewnie, jak prawdziwi aktorzy. Prawie wcale nie zapominały, co mają powiedzieć, i rzadko się myliły.

Pomagały paniom z przedszkola w przygotowaniu kolorowych dekoracji i kostiumów.

–Będzie teatrzyk w przedszkolu–powiedziała Zosia przy kolacji

–Teatrzyk?–zainteresował się braciszek Zosi.

Misiek  był  w  najmłodszej  grupie  tego  samego  przedszkola.  Był  bardzo  dumny  ze  swej  starszej  siostry.  Ona  wszystko  wiedziała,  wszystko  umiała  i  pomagała  Miśkowi  we wszystkim.

–Taki teatrzyk z kukiełkami?–spytał Misiek.

–Nie, bez kukiełek. Sami będziemy grali. Same starszaki!

–Ty, Zosiu, też?

–O tak! Będę grała Bardzo Ważną Rolę!

Nadszedł  dzień  uroczysty,  niecierpliwie  wyczekiwany  w  przedszkolu.  W  dużej  sali przedszkolnej kurtyna zasłaniała scenę. Przed zasłoną stanęły rzędy krzesełek dla widzów.

Wszystkie  grupy  przedszkolne  z  wyjątkiem  starszaków  zasiadły  na  widowni.  Wszystkie starszaki zniknęły w szatni, która zmieniła się w teatralną garderobę. Starszaki przebierały się w kostiumy specjalnie przygotowane dla aktorów przedstawienia. Rozległ się gong i kurtyna odsłoniła scenę z kolorowymi dekoracjami. Rosła tam piękna, rozłożysta jabłoń. Za jabłonią było pole i łąka, a za łąką las. Między łąką a lasem płynęła rzeka. A w tej rzece pluskały się ryby. Między sceną a widownią stał duży zegar. Z tarczą podzieloną na cztery części i jedną wskazówką. Nie pokazywał godzin, ale pory roku. Każda pora roku była w innym kolorze.

Zima–biała,

wiosna–zielona, 

lato–złote,

jesień–brązowa. Na scenę wbiegły starszaki i zaśpiewały piosenkę o porach roku. Bim! –zegar zadzwonił jeden raz. Wskazówka pokazała białe pole z napisem ZIMA. Rozległ się szum wiatru i sypnął śnieg. Na scenie zrobiło się biało. Gałązki jabłoni pokryły się szronem. Jabłonka trzęsła się z zimna i miała bardzo smutną minę.  Po  chwili,  przykryta  kołderką  śniegu,  zasnęła  na  stojąco. Na  scenę  wbiegły  dzieci przebrane za leśne zwierzęta. Były tam sarenki, jelonki, zajączki i ptaki zimujące. Takie,  co nie  odleciały  do  ciepłych  krajów.  Bardzo  smutne,  zmarznięte  i  głodne  zwierzęta  drżały z zimna. Szukały pożywienia pod śniegiem. Na scenę wbiegły dzieci w zimowych ubrankach i  chłopiec  przebrany  za  leśniczego.  Dzieci  sypały smakołyki  dla  ptaków  do  karmnika i wieszały słoninkę na gałęziach jabłonki. Leśniczy wykładał siano, marchew i kapustę dla czworonożnych  mieszkańców  lasu.  Głodne  zwierzęta  najadły  się  do  syta  i  zatańczyły z radości. Misiek wpatruje się w scenę. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma. Jak to, przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę! Bim-bam! –zegar zadzwonił dwa razy. Wskazówka pokazała zielone pole z napisem WIOSNA. Zaczął padać deszcz. Śnieg na polach roztopił się. Wyparował  szron  z  gałęzi  jabłoni.  Zazieleniły  się  pola,  łąki  i  drzewa w  lesie.  Jabłonka obudziła się i uśmiechnęła radośnie. Jej gałązki pokryły się białymi kwiatami i młodymi listkami. Wokół drzewa tańczyły dzieci przebrane za pszczoły i motyle. Z ciepłych krajów przyleciały jaskółki, żurawie i bociany. Misiek obserwuje scenę. Coraz bardziej się niepokoi. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! Jak to? Przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę! Bim-bam-bom! –zegar zadzwonił trzy razy. Wskazówka przesunęła się na złote pole z napisem

LATO. Słońce świeciło coraz mocniej. Zieleń na polach i łąkach zastąpiły żółto-złote kolory dojrzewającego  zboża  i  żółknących  traw.  Jabłonka  miała  bardzo  zadowoloną  minę.  Pod przekwitającymi kwiatami pojawiły się zawiązki owoców. Szybko rosły jak nadmuchiwane baloniki. Zmieniały się w zielone jabłka. Po minie jabłonki widać było, że jest jej ciężko. Ciężar rosnących owoców przygina ręce –gałęzie jabłonki –do ziemi. Misiek wypatruje Zosi na scenie. Zbiera mu się na płacz. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! A przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę! Bim-bam-bom-bum! –zegar zadzwonił cztery razy. Wskazówka pokazała  brązowe  pole  z  napisem JESIEŃ.  Zachmurzyło  się.  Las  przybrał  jesienną  szatę z liści żółtych, czerwonych i brązowych. Powiał jesienny wiatr. Dzieci przebrane za kolorowe liście  zatańczyły  na  scenie.  Wiatr  strąca  dojrzałe,  czerwone  owoce  z  jabłoni.  Im  więcej owoców ląduje na ziemi, tym większa ulga maluje się na twarzy drzewa. Gdy spada ostatnie jabłko,  jabłonka  unosi  ręce –gałęzie –do  góry  i  tańczy  radośnie.  Dookoła  niej  tańczą pszczoły,  motyle,  ptaki  i  leśne  czworonogi.  Na  scenę  wchodzą  dzieci  z  koszykami i śpiewając, zbierają jabłka. Wieje w polu psotny wiatr i jabłonką trzęsie, a z jabłoni jabłek grad szur, szur przez gałęzie! Starszaki z koszykami pełnymi jabłek schodzą ze sceny. Idą między widzów. Rozdają dzieciom dojrzałe, słodkie owoce. Jabłko, co czerwienią lśni, do przedszkola niosę. Jeśli zechcesz, oddam ci, weź jabłuszko, proszę! Stojące na scenie drzewo jabłoni macha gałęziastą ręką do Miśka. –Zosia! –woła uradowany chłopiec i biegnie do siostry. Wbiega na scenę i rzuca się w objęcia dziewczynki. –Nie poznałem cię, bo się przemieniłaś w jabłonkę! A przecież cały czas patrzyłem na ciebie, Zosiu! Nie mogę uwierzyć, że to ty! A Zosia na to: –Mówiłam, Michałku, że gram w przedstawieniu Bardzo Ważną Rolę!

 

Rozmowa na temat opowiadania:

 

1. Co postanowiły starszaki?

2. Jaką rolę miała grać Zosia, siostra Michała?

3. O czym było przedstawienie?

 

4. Czy Michał rozpoznał na scenie swoją siostrę?

5. Co grała Zosia?

 

4. Zabawa ruchowo-naśladowcza ,,W krainie emocji” -uwrażliwienie na nastroje  innych ludzi: radość, smutek, zmęczenie, ciekawość, zdziwienie, próba odczytania emocji z twarzy. Pokazywanie i nazywanie emocji.

 

5. Karty pracy str. 34

W kartach pracy należy obejrzeć zdjęcia i powiedzieć, które przedstawienie podoba się dziecku bardziej i dlaczego? Następnie należy pokolorować ozdobić ramkę wybranego obrazka.

 

6. Osłuchanie z piosenką ,,Wielka wyprawa”

(23) Wielka wyprawa - YouTube

Swobodna improwizacja ruchowa do piosenki

 

Tekst piosenki:

Malowany wózek, para siwych koni,

pojadę daleko, nikt mnie nie dogoni!
Pojadę daleko, po ubitej dróżce,
tam gdzie stoi mała chatka na koguciej nóżce.
Stanę przed tą chatką, będę z bicza trzaskał,
wyjdźże, Babo Jago, wyjdźże jeśli łaska!
Wyjdzie Baba Jaga, stara, całkiem siwa,

i zapyta grubym głosem: "Kto mnie tutaj wzywa?"

To ja, Babo Jago,

chciałem ciebie prosić,
żebyś nie więziła Jasia i Małgosi.

Bo jak nie, to powiem

rzecz ci nieprzyjemną:
będziesz miała, Babo Jago,

do czynienia ze mną!

Strzeż się czarownico!

Krzyknę w niebogłosy,

że aż Babie Jadze

dęba staną włosy.
I koniki pognam,

albo krzyknę na nie

i pojadę do swej mamy,

na drugie śniadanie!

 

 

Kochane Zajączki! Dziś przypada bardzo słodkie święto-  Dzień Czekolady!

Z tej okazji zachęcam do zabawy
muzyczno-ruchowej do dobrze już nam znanej piosenki o czekoladzieJ

6. Zabawa muzyczno-ruchowa do piosenki ,, Czekolada”

 

(23) CZEKOLADA – WYGIBASY TV - piosenki dla dzieci - YouTube

 

 

                                                     Pozdrawiam serdecznie,

 

                                                                               Ciocia Milena!