Dzień Dobry J
Dzisiejszy temat to:
W Wielką Sobotę modlimy się przy grobie Jezusa.
Dziś powiemy sobie o Wielkiej Sobocie. W tym dniu ludzie odwiedzają w kościołach symboliczne groby Jezusa. Jest to dekoracja, która przypomina nam o tym, że po ukrzyżowaniu ciało Pana Jezusa zostało złożone do grobu. W tym symbolicznym grobie Jezus jest ukryty w monstrancji, czyli pod postacią białego chleba. Ale Wielka Sobota ma jeszcze jedną ważną tradycję. Jest nią święconka.
Aby przybliżyć dzieciom czym jest święconka czytamy dzieciom opowiadanie:
Była Wielka Sobota rano. Mama otworzyła drzwi pokoju Kacpra i zawołała:
- Kacper, wstawaj! Pomożesz przygotować święconkę.
- Chętnie mamusiu – odpowiedział Kacper, ubierając się – Ale co to jest święconka?
Mama uśmiechnęła się i wyjaśniła:
- Święconka to specjalnie przygotowane pokarmy: jajka, chleb, wędliny, przyprawy, które wkładamy do ozdobionego koszyczka i zanosimy w Wielką Sobotę do kościoła. W kościele ksiądz błogosławi te pokarmy, aby można je było zjeść na śniadaniu wielkanocnym.
Kacper razem z tatą pomagał przygotować święconkę. Z radością malował jajka na różne kolory specjalną farbką, a tata wkładał do małych pojemniczków sól, masło, chrzan. Mama ułożyła wszystko w koszyczku. Delikatnie dodała jeszcze małą babeczkę, kawałek chleba, trochę wędlin i ozdobiła koszyczek kwiatami. Kiedy Kacper myślał, że już wszystko jest gotowe, mama podała mu baranka z biało- czerwoną chorągiewką.
- Baranka też trzeba włożyć do koszyczka – dodała, widząc na twarzy Kacpra zdziwienie – On jest najważniejszy, bo przypomina zmartwychwstałego Pana Jezusa. A teraz pójdziemy z tatą do kościoła, żeby kapłan poświęcił te pokarmy.
W kościele Kacper przyglądał się z ciekawością pięknie ozdobionym koszyczkom z pokarmami., ustawionym na długim stole wzdłuż kościoła. Tata również postawił tam koszyk. Po chwili przyszedł ksiądz, który odmówił modlitwę i po kolei kropił pokarmy wodą święcona.
Po poświęceniu Kacper razem z tatą poszli do Grobu Pańskiego. Tata tłumaczył mu:
- Po śmierci Pana Jezusa na krzyżu Jego ciało złożono do grobu, ale Pan Jezus, który jest prawdziwym Bogiem, zmartwychwstał, pokonał śmierć i wyszedł z grobu żywy. A grób pozostał pusty.
Tata wskazał ręką do góry. Kacper zauważył, że wysoko nad grobem stała otulona białym welonem monstrancja, w której jaśniał Najświętszy Sakrament.
- pan Jezus żyje - powiedział cicho tata – jest tutaj z nami pod postacią tego białego chleba – Hostii.
Rozmawiamy z dziećmi na temat tego:
- Co Kacper przygotowywał z mamą i tatą?
- Co wkładał do koszyczka?
- Co symbolizują poszczególne pokarmy?
Baranek, niegdyś uformowany z masła, obecnie przeważnie w postaci cukrowej lub czekoladowej figurki z chorągiewką z napisem Alleluja, to symbol zmartwychwstałego Chrystusa.
Chleb we wszystkich kulturach jest gwarantem pomyślności i dobrobytu. W tradycji chrześcijańskiej to przede wszystkim symbol Ciała Chrystusa. Niegdyś do koszyczka wkładano specjalnie wypieczony w tym celu bochenek. Obecnie wystarczy choćby kromka.
Jajko to symbol nowego odradzającego się życia i zwycięstwa nad śmiercią. Pisanki i kraszanki różnorodnie zdobione w poszczególnych regionach Polski, dodają także uroku i malowniczości zawartości koszyczka.
Sól chroni przed zepsuciem i odstrasza wszelkie zło. Jest symbolem życia, oczyszczenia i prawdy.
Wędlina – szynka lub tradycyjna kiełbasa zapewnia płodność, zdrowie i dostatek. Dawniej pokarmy mięsne były dobrem luksusowym, dlatego uznawano je za przejaw bogactwa.
Ser włożony do koszyczka symbolizuje przyjaźń między człowiekiem a siłami przyrody. Wierzono, że gwarantuje dobre zdrowie trzody domowej.
Chrzan w tradycji ludowej symbolizował siłę fizyczną i dobre zdrowie. Jako dodatek do innych pokarmów święconki, miał wzmacniać ich właściwości.
Ciasto w koszyczku to stosunkowo nowy składnik. Najczęściej jest nim wielkanocna baba lub babeczki.
Dzieci wykonują ćwiczenia w książce na stronie 82-83. Wklejają naklejkę z monstrancją (naklejka na końcu książki) i kolorują kwiaty oraz koszyczek ze święconką (według wzoru).
Wszystkim dzieciom, rodzicom życzę pogodnych, radosnych i pełnych nadziei Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Czasu spędzonego w rodzinnym gronie, przepełnionego miłością i dobrocią, której uczy nas Chrystus Zmartwychwstały.